Trouble

Trouble is een soort lappendeken: de elf nummers zijn niet alleen eclectisch qua genre, maar klinken ook als aan elkaar geplakte vignetten, fly-on-the-wall-scènes waarin Gina beschrijft hoe ze een vreemde in de trein ontmoet, of een ruzie met haar tienerdochter, of de nostalgie van het langsrijden van een bepaald deel van je buurt dat al zo lang onveranderd is als je je kunt herinneren. Het is de politiek van het alledaagse, een werk dat feministisch is, niet vanwege slogans of plakkaten, maar omdat het een openhartig portret is van een vrouwelijke kunstenaar die simpelweg bestaat. "Het is een beetje out there, een beetje buiten de gebaande paden, en ik ga daar altijd graag naartoe", zegt Gina over de dagboekachtige ondertoon van het album. "Ik heb het album officieus de ondertitel 'Trouble I've Caused and Trouble I'm In' gegeven, dus de nummers zijn gebaseerd op dat gevoel – die gevaarlijke plek om te zijn." "Haar sluipende, vloeiende grooves genieten van hun rol in de schijnwerpers" - New York Times. “Een vrolijke, krachtige omkering van het geluid van een meidengroep” – MOJO.