Matt Haimovitz - Overtures To Bach (SACD)

Matt Haimovitz' voortdurend evoluerende en intense engagement met de Bach Cello Suites bereikt een nieuw hoogtepunt met Overtures to Bach, zes nieuwe opdrachten die anticiperen op en een weerspiegeling zijn van elk van de cello suites. De nieuwe ouvertures gaan dieper in op de vele spirituele, interculturele en volkse verwijzingen die in de Bach-suites te vinden zijn, en slaan zo een brug van de tijd van de meester naar de onze. Het solo cello recital is een handelsmerk van Haimovitz sinds het jaar 2000, toen hij furore maakte met zijn Bach 'Listening-Room' Tour, in onconventionele zalen in de VS. In de herfst van 2015 bracht hij zijn diepgaande nieuwe interpretatie van de Bach Suites uit, The Cello Suites According to Anna Magdalena, geïnspireerd en geïnformeerd door een gezaghebbend manuscript van Bachs tweede vrouw, en uitgevoerd op periode-instrumenten. Het nieuwe album, Overtures to Bach, paart elk nieuw werk met de Prélude uit de suite die het inleidt, met Haimovitz op cello en cello piccolo. Philip Glass bereidt het publiek op eenvoudige en welsprekende wijze voor op de eerste suite met zijn Ouverture, waarbij hij aanzet tot een open en kalme gemoedstoestand. Voor de tweede suite creëert Du Yun een hartverscheurende quilt van kreten in The Veronica, een mengeling van een Russisch-orthodox gebed voor de doden, Servisch gezang en Centraal-Europese zigeunervioolmuziek. Vijay Iyer's Run reageert op Bach's derde suite met aanstekelijke energie en kinesthetische ritmes die zowel de natuurlijke resonantie van het instrument als de jazz roots van de componist eer aan doen. La memoria van Roberto Sierra speelt in op onze herinnering aan Bachs Suite IV, waarbij naadloos wordt gerefereerd aan motivische fragmenten en een caleidoscopische fata morgana wordt gecreëerd met de exotische smaken van Caribische baslijnen en salsaritmes. Es War van David Sanford, een antwoord op de vijfde suite, opent met een tour de force van pizzicato, en worstelt dan met Bachs epische fuga met het jammeren van een saxofoon. Voor de zesde en laatste suite laat Luna Pearl Woolf zich inspireren door het voor-westerse Hawaiiaanse gezang, waarbij ze de virtuoze eigenschappen van de cello piccolo ten volle benut en het instrument operatisch behandelt, van de lage bas tot de stratosfeer van de sopraan.

Overtures to Bach omspant meer dan tijd, verbindt ons met verre uithoeken van onze muzikale wereld en biedt een ingang naar zes verschillende compositorische stemmen. En dan, zoals Philip Glass schrijft: 'Laat de muziek van Bach maar beginnen. Het is er om naar te luisteren.'